Kleine vriendin


Ik weet nog goed het moment dat ik het besloot, en dat ik het aan mijn familie vertelde dat wij een hond gingen kopen. Na veel research over wat voor hondje bij mij zou passen was ik eruit dat het een Maltezer zou worden, lief, aanhankelijk, makkelijk iets te leren, rustig en niet een hond waarmee ik kilometers zou moeten afleggen per dag.

De ogen van mijn familie spraken boekdelen: wat moest ik nou met een hond! Ik had geen ervaring met een hond, en honden stinken, en blaffen constant. En dan nog wat, de hond mocht bij geen van hen naar binnen. Nou ja dat wisten we dan maar.

Nu de kleine Mira (van Mirakel/wonder) al inmiddels bijna 10 jaar bij ons is, (en in hondenjaren al bij 70) is er veel verandert.

We kunnen ons geen leven zonder dit kleine knuffelbeertje meer voorstellen. En!… ze mag bij iedereen in huis. Ze zijn gek op dat kleine lieve schepseltje. En het mooie is, ze blaft eigenlijk nooit en ze verhaart niet en ze ruikt altijd lekker… behalve uit haar bek….. 

Mijn dochter vroeg me onlangs, hoe oud wordt Mira nu ook al weer. Toen ik  haar vertelde dat ze al bijna tien wordt, werd ze een beetje verdrietig, deze honden kunnen 15 tot 20 jaar oud worden en die afgelopen 10 zijn al zo snel gegaan. We moeten er niet aan denken dat we haar nu al zouden moeten missen.Ze is deel van ons gezin , maar ook zeker van onze familie geworden. Ze hoort er gewoon bij. Ik noem haar ook altijd gekscherend mijn derde, erg harige kind

In de Bijbel worden huisdieren eigenlijk niet genoemd. Ik denk, dat ook mede dóór Fransiscus van Asisi de mensheid weer een andere kijk op dieren heeft gekregen. En ze ook een belangrijke plek in onze maatschappij hebben gekregen. Ik denk persoonlijk dat het ook voor ieder kind belangrijk is een dier te hebben. Iemand waar zij “de verantwoordelijkheid” voor hebben. Iemand die altijd naar ze luistert, en iemand die onvoorwaardelijk van ze houdt.

Hoe ik er ook bij loop of wat voor humeur ik ook heb, of ik ziek ben of wat dan ook, Mira heeft altijd tijd voor me en neemt me zoals ik ben.

Ik zie op verschillende fora wel eens de vraag voorbij komen of onze geliefde huisdieren ook in de hemel komen. Daarover is eigenlijk niet echt iets duidelijks te vinden.

Er staan wel teksten over de nabije toekomst wat er gebeurt wanneer God alles weer gaat veranderen, een tekst over schepsels.    

 In Romeinen 8:19-21 lezen we.

Want het schepsel, als met opgestoken hoofde, verwacht de openbaring der kinderen Gods.

Want het schepsel is der ijdelheid onderworpen, niet gewillig, maar om diens wil, die het der ijdelheid onderworpen heeft;

Op hoop, dat ook het schepsel zelf zal vrijgemaakt worden van de dienstbaarheid der verderfenis, tot de vrijheid der heerlijkheid der kinderen Gods. 

Wij zijn niet de enige schepselen van God, de dieren zijn ons voor gegaan. En geven ons zoveel meer in dit leven. Het dierenrijk zit zo mooi in elkaar alles klopt. Ik denk dan aan de belofte in de Bijbel over de nieuwe Hemel en de nieuwe Aarde 

Openbaring 21:4

En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen zijn weggegaan.

God zal alles weer maken zoals het was voor de zondeval, toen waren de dieren er het eerst. Zullen we ze weer zien….ik denk het wel

Tussen Oud & Nieuw?

Heb je dat ook wel eens dat je onrustig op bed ligt en niet kan slapen omdat er van alles door je hoofd spookt. De één heeft er waarschijnlijk wat meer last van dan de ander. Maar ik praktisch nooit! Ik lig en ik slaap, dat is het eigenlijk altijd. Maar heel soms kan ook ik de slaap niet vatten. Drukte om mij en in mij zorgt daarvoor. En ik krijg soms de raarste gedachten. En heel héél soms denk ik aan dood gaan en wordt er dan helemaal beroerd van en zelfs bang.

Nu is het nieuwe thema van Oud naar Nieuw bij de bloghop, en terwijl ik de lichte paniek nog voelde in bed over dood gaan, ploepte opeens die bloghop in mijn hoofd! Dat is het! Van oud naar nieuw. Ik viel gelijk in slaap


25 december 2017 was ik begonnen met schrijven van deze blog. En nu nog geen maand later zijn er al weer dingen gebeurt waarvan je echt met je neus er nogmaals op gedrukt wordt hoe kostbaar en kwetsbaar het leven is.

In de Bijbel staat “wees niet bang”  365 keer, voor elke dag een reminder dat je moet leven in vertrouwen en dat je iedere seconde moet beseffen dat het leven een mooi geschenk is. En dat alles waar je bang voor kán zijn het niet waard is. Maar zelfs op het allerlaatste moment van Jezus’ leven was ook Hij bang, zelfs zo bang dat hij bloed zweette. (Lucas 22:44)
Tussen oud en nieuw, daarin bewegen wij ons nu, het oude lichaam, het nieuwe lichaam, de oude hemel en aarde, en de nieuwe hemel en nieuwe aarde.

Wij leven in het NU!

Forever Young, zong ik, tot in de treure toen ik jong was, ik wou niet ouder worden, ik wou voor altijd hier op aarde leven.  Nu zo’n dertig jaar verder weet ik beter, en sta ik er heel anders in. Ben niet meer dezelfde ik voel me heus nog wel jong. Maar geestelijk ook veel ouder. Door alles wat je meemaakt kan je ook niet weer terug naar het onbezorgde en is je kijk verandert.  Het leven en tijd zoals we vanmorgen in de dienst bij de bijbellezing hoorden is als een klapnet dat op je valt, en verwondert zie je dat de jaren zo snel voorbij zijn gegaan.

Gisteren werd ik opeens getroffen door het lied van Anthony and the Johnsons gezongen door Ahnoni een transgender met een bijzonder falset stemgeluid. Het lied: Hope there’s  someone, gaat volgens mij over iemand die stervende is en bang is voor het hiernamaals en alles wat er tussen in zit. En vooral bang om het alleen te moeten doen. Ik vond en vind het een prachtig ontroerend lied. Ik hoop ook dat wanneer dat moment daar is, we ons niet alleen voelen. En dat de woorden “Wees niet Bang” nog meer betekenis mogen krijgen.

Dat wij dan vol vertrouwen het oude kunnen loslaten en met open handen naar Het nieuwe mogen gaan.

Antony and the Johnsons – Hope There’s Someone
Hope there’s someone who’ll take care of me

When I die

Will I go?
Hope there’s someone who’ll set my heart free

Nice to hold

When I’m tired
There’s a ghost on the horizon

When I go to bed

How can I fall asleep at night?

How will I rest my head?
Oh I’m scared of the middle place

Between light and nowhere

I don’t want to be the one

Left in there

Left in there
There’s a man on the horizon

Wish that I’d go to bed

If I fall to his feet tonight

Will allow rest my head
So he’s hoping I will not drown

Or paralyze in light

And godsend I don’t want to go

To the seal’s watershed
Hope there’s someone who’ll take care of me

When I die

Will I go?
Hope there’s someone who’ll set my heart free

Nice to hold

When I’m tired

Met deze blog doe ik mee aan de bloghop deze keer bedacht door Marc Volgers van

https://gloriaenkyrie.wordpress.com/2017/12/04/tussen-oud-en-nieuw-thema-bloghop-december-2017/