Authenticiteit ik vind het een prachtig woord en hou van de betekenis.
Dit staat erover in het woordenboek: Authenticiteit is de mate waarin iemand trouw is aan zijn eigen persoonlijkheid, geest, of karakter, ondanks externe krachten en invloeden.
Ik heb altijd gedacht dat ik dat was, en heb ook altijd een houding gehad van, “what you see is what you get”. In grote lijnen is dat ook wel zo, maar je ontkomt er niet aan dat wie je laat zien enigszins gevormd wordt. Door achtergrond, en allerlei andere invloeden in je leven. Waardoor je houding naar de ander toe misschien toch niet meer zo authentiek is als je dacht.
In het dagelijks leven zie ik het ook, wij vragen bepaald gedrag en corrigeren de hele dag kinderen waarvan wij vinden dat ze zich niet gedragen zoàls het hoort.
Ik bedoel, natuurlijk bepaalde normen en waarden mee geven, respect voor de ander hebben dat zijn zaken die ze helpen zich makkelijker te handhaven. Maar ook om ze klaar te stomen in een maatschappij die wij voor een groot deel verafschuwen, een maatschappij met hoge druk waardoor mensen burnouts krijgen, zelfs zie ik al overspannen kinderen.
Waarom doen we dit toch, en blijven we dit doen?
Ik ben misschien wel enigszins mezelf, en blijf me afzetten tegen de gevestigde orde. Ik ben het vaak niet eens, en zeg dat ook gewoon als me iets niet zint. Of wanneer ik iets gewoon onzin of stom vind, totaal geen toevoeging aan het onderwijs, of wat en waar dan ook. En dat valt niet altijd in goede aarde. Hoe je het wend of keert die ervaringen hebben ook mij anders gevormd, voorzichtiger geworden, en meer en meer mijn authenticiteit daardoor verloren. Dat heb ik ook zelf laten gebeuren natuurlijk, ik was er zelf bij.
Ik wil weer authentiek zijn, degene die ik hoor te zijn. Ik wil zijn wie ik ben, doen wat mij energie geeft en vooral waar ik heel blij van wordt. Dat horen we ook door te geven aan onze kinderen.
Authenticiteit stamt af van het Griekse woord “Authentikòs”. In het Latijn is het verwant aan het begrip auctor, dat initiatiefnemer, maker of schepper betekent. Hieruit blijkt dat niet alleen het product op zich origineel moet zijn om het authentiek te noemen maar dat de maker ook een grote invloed daarop uitoefent.
Ik ben een maker, een schepper, ik krijg energie van scheppend bezig zijn, en dat kan van alles zijn, creatieve ideeën, onderwijs & kunstprojecten bedenken, schrijven, schilderen, zingen en ga zo maar door. Dat kost geen moeite, geeft energie, dat zorgt ervoor dat ik door kan gaan, het blijft stromen en nieuwe ideeën blijven borrelen.
Ik wil niet zeggen dat wat ik nu doe niet bij mij hoort, want ook wat ik nu doe daar wordt ik blij van, ik geniet van het contact met de kinderen en dat ik op mijn manier iets voor hen kan betekenen, qua uitleg, vereenvoudigen, helpen relativeren, helpen om zichzelf te zien hoe ik hen zie! Als prachtige lieve kinderen met ongekende talenten, hen helpen zo authentiek mogelijk te blijven want dan zijn ze zo mooi!
Het leven geeft je soms een ander pad dan jij dacht te gaan, een onverwachte kruising met een stopbord op de weg. De weg die je dacht af te leggen. Welke kant gaat het op…..
Gisteravond toen ik in bed lag dacht ik plots aan de gelijkenis van de rijke man die zijn knechten allen talenten geeft, de eerste geeft hij vijf, de volgende drie en de laatste geeft hij één talent, ze doen er allemaal wat mee maar die laatste, die stopt het in de grond, omdat hij bang is het kwijt te raken en hiervoor gestraft zal worden. En ik dacht opeens ik doe nu net als die laatste knecht. En ik zal wel niet de enige zijn die dat doet. Dat we hetgeen waar we energie van krijgen, plezier in hebben, en waarschijnlijk goed in kunnen worden of al zijn, wegstoppen, kiezen voor een veiligere weg, stabieler ook.
Dat we onze beslissingen mede laten beïnvloeden door wat een ander ervan vindt is natuurlijk ook niets nieuws. Ook ik sta te shaken als ik bijvoorbeeld moet zingen, of in een grote groep een vraag moet stellen, een hartslag van boven de 100 is niet iets geks dan, en constant naar de wc moeten hoort er vaak ook bij.
De grootste criticus is vaak niet eens de ander is, maar dat zijn we zelf. En ook dat geeft niks, maar het moet je niet verstijven en het er dan maar bij laten, en niet meer doen. En dat is soms echt moeilijk, zoals je ook kan lezen in m’n andere blogs, soms moet je jezelf tot de orde roepen. Je hebt wat te vertellen, en jou talent doet er toe!
Er is echter altijd een constante factor die nooit verandert en dat is God. Authentiek zijn in God, dat is het allerbelangrijkst, te worden wie hij voor ogen had toen hij je maakte, toen hij je “nieren” vormde. Het leven geeft je verschillende rollen, fases in je leven die belangrijk zijn in de weg naar je authenticiteit, soms sta je opeens voor een stopbord, dat kan je uit het veld slaan en je kan erdoor worden verrast, en je kan er verdrietig door worden. Maar ik denk dat je die stappen nodig hebt om te worden wie je hoort te zijn. Dat zorgt er soms voor dat je valt en je op je knieën brengt maar daardoor kan je soms juist net de Hemel aanraken
Het is, denk ik, rond vijf uur ’s ochtends wanneer ik wakker wordt. Ik blij in bed liggen en wacht geduldig op wat komen gaat. In de verte hoor ik het al, het is een aankondiging. Vogels fluiten in de verte en, ja hoor, daar is “onze” merel! Hij zingt uit volle borst als in een koor, en in wisselzang hoor je “onze” merel, en in de verte al die andere vogels. Een prachtige aankondiging voor het komende Licht.
