Die vragen stellen we onszelf vast wel eens, wie ben ik eigenlijk.
Ook zijn we erg goed in het onszelf naar beneden te halen en te denken niet goed genoeg te zijn, er zijn natuurlijk uitzonderingen maar daar heb ik het nu niet over, voor het een of ander qua werk, hobby, relaties…..Dit gedrag zie je ook veelvuldig terug komen in de kerk. Wanneer er mensen worden gevraagd om een ambt aan te nemen is dat toch wel een zware dobber.
Toch is dat niet erg realistisch, ik weet dat wanneer je je er volledig voor de volle honderd procent geeft het niet anders dan een succes kan worden.
Hetzelfde gedrag passen we niet alleen toe tot onszelf maar we zijn er ook erg goed in om anderen naar beneden te halen en ons te verliezen in vooroordelen…vreselijk en ik betrap mezelf er ook zo nu en dan op…
Zo bereikte mij via deze blog een verzoek van http://www.bestlifechurch.com om een blog over iemand te schrijven.
Het feit dat ik ben gevraagd vond ik al wonderlijk en toen ik hoorde over wie ik dan een stuk zou moeten schrijven nog meer.
Er is namelijk wel het een en ander geschreven over deze Roma familie.
Romano Nicolich is een man uit de Roma gemeenschap om het plat te zeggen een zigeuner, en als we het dan over vooroordelen hebben, nou dan hebben we denk ik genoeg over zigeuners, niet te vertrouwen, dieven, misdadig, eng, vies, heksen, waarzeggers, verraders. En erger nog in Europa in het algemeen wordt deze bevolkingsgroep veelvuldig vervolgd het blijven niet bij vooroordelen helaas.
Ik moet zeggen dat die vooroordelen mij pas bereikten toen ik een jaar of twaalf was en ik naar school fietste en altijd langs een kamp moest fietsen. Het fascineerde mij echter, waarom leefden die mensen toch in een woonwagen, ze zagen er arm en onverzorgd uit, en eigenlijk had ik het wel wat met hen te doen.
Maar goed om even terug te komen op Romano Nicolich, hij heeft misdaden gepleegd en lange tijd op het brede pad geleefd en daarvoor is hij ook in de cel beland.
En juist op die plek in al zijn verlatenheid maar ook in afzondering van de wereld wordt het interessant.
Zonder enig berouw naar de gevangenis gaan en als een nieuw mens de bak verlaten! Hoe is het mogelijk.
Je kan wel zeggen dat tussen die dikke muren een klein wonder is geschied.
Door eindelijk tot zichzelf te komen in de stilte kon God eindelijk doordringen tot zijn geest en heeft Romano de stem van God mogen horen en ervaren.
En dat heeft voor een grote ommekeer in zijn leven gezorgd. Voorheen lukte bidden en uit de bijbel lezen niet. Maar na deze heilige ervaring lukte het wel en het bijbel lezen ging als vanzelf, en Romano begon de woorden te begrijpen. De schellen waren op dat gebied hem van de ogen gevallen.
Door deze opmerkelijke en prachtige ervaring is er binnen de gemeenschap als een soort van domino effect de geest verspreid als het uitstorten van de heilige geest, is door dat kleine nieuwe vlammetje in Romano het vuur van de geest verspreid en zijn er inmiddels als zo’n 15 mensen uit zijn gemeenschap aangesloten bij de kerk. Ook heeft Romano zich laten dopen als een bevestiging van zijn kant dat hij bij God hoort en wil blijven.
Laten we nou nooit meer denken wie ben ik…who am I…..
Jij bent een kind van het grote Licht iedereen mag zijn als een spiegel om het Licht van God te laten schijnen en te laten weerkaatsen, en zoals het zo mooi stond in de inauguratie van Nelson Mandela
Onze diepste angst is niet dat we onmachtig zouden zijn.
Onze diepste angst betreft juist onze eindeloze kracht.
Niet de duisternis, maar het LICHT in ons is wat we het meeste vrezen.
We vragen onszelf af
“Wie zijn we dan wel om briljant, schitterend, begaafd of geweldig te zijn?”
Echter, waarom zou je dat niet zijn? Je bent een kind van God !
Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.
Er wordt geen LICHT verspreid, als de mensen om je heen hun zekerheid
ontlenen aan jouw kleinheid.
We zijn allen voorbestemd om te stralen, zoals kinderen dat doen.
We zijn geboren om het goddelijke dat in ons allen aanwezig is, te
manifesteren.
Het is niet slechts in enkelen, maar in ieder mens aanwezig.
En als we ons LICHT laten schijnen, schept dat voor anderen de mogelijkheid
hetzelfde te doen.
Als we ons van onze diepste angst bevrijd hebben, zal onze aanwezigheid
alleen al anderen ook bevrijden