Één zin van het Paasverhaal hield mij na Pasen erg vast, en bezig en dus zoals de titel al aangeeft “Houd mij niet vast”. Het zijn de woorden die Jezus tegen Maria van Magdala zegt wanneer ze, als ze gezien heeft dat het graf leeg is en niet weet wat er is gebeurt, erg verdrietig is, dan toch Jezus herkent, ziet ze hem wil vastpakken nadat Jezus haar naam heeft gezegd. Ze wil hem dus vast houden en wat ik dan zelf zou doen, denk ik, knuffelen en niet meer zou willen loslaten.
De bloghop voor deze maand is bedacht door Lineke en heet”de schat door het lijden heen”. Ik denk wanneer je een aantal, of wellicht de meeste, van mijn blogs leest dat dat eigenlijk wel als een rode draad door mijn leven heenloopt. Ondanks tegenslag de schatten in je leven zien en herkennen. En dat komt door Jezus, door mijn geloof, en doordat ik weet dat hij door mijn leven heen werkt.
Zo heeft Maria van Magdala het natuurlijk aan den lijve ondervonden, in de periode van die drie jaar dat Jezus echt actief aan het evangeliseren was, heeft ze Jezus meegemaakt en waarschijnlijk nog meer die liefde gevoelt zoals wij hem wel eens mogen voelen. Ze hield van Hem met haar hele hart en ziel. Wanneer iemand die zoveel voor je heeft betekent in je leven wegvalt, overlijdt….wat blijft er dan nog van je over. En dan wanneer je hem wil herdenken bij zijn graf en het vermoeden hebt dat ze hem ook nog weer eens van je hebben afgenomen! Geen wonder dat ze zo intens verdrietig is
Waarom zei Jezus toch deze woorden tegen Maria? Zou er iets met haar gebeuren als ze dat wel zou doen, of mocht ze, zoals vaak uitgelegd wordt, niet vasthouden aan Jezus, lichamelijk, omdat ze moest gaan geloven zonder te kunnen zien net als wij moeten doen. En hoe kunnen we die woorden op ons eigen leven betrekken.
Ik denk dat deze Bijbeltekst heel belangrijk is voor ons als lezer en gelovige. We maken allemaal het verlies en gemis van een geliefde mee. Ik heb tot nu toe nog niet een naaste hoeven te missen. We hebben wel een paar keer afscheid moeten nemen toen het mis leek te gaan. En ik op een gegeven moment zo’n rust ervoer dat welke kant het op zou gaan het goed zou komen hoe dan ook. En ik denk dat ik daar dan de hoop uit kan putten en misschien ook beter kan begrijpen wat Jezus bedoelde te zeggen. Dat er een moment van overgave en berusting nodig is want “The best is Yet to come”! Jezus heeft het ons voorgedaan vandaar dat Maria hem eerst niet herkende en hem niet kon aanraken omdat ik denk dat Jezus echt was zoals hij hoorde te zijn…zonder zijn aardse lichaam en dat Hij de belofte liet zien waar altijd over is gesproken. Dat er wel degelijk leven na de dood is en dat door dit te laten zien er dus ook een God is, een Schepper.
In die paar kleine woorden hebben wij ons bewijs eigenlijk al in handen. Dat is hoe Liefde eruit ziet! Door je verdriet heen los te kunnen laten en erop vertrouwen dat het beter wordt.
Dit is een schilderij van mij en laat zien hoe krampachtig ik alles onder controle wil houden, maar om alles te zien, te voelen en echt te kunnen genieten , is het enige wat ik hoef te doen mijn handen te openen en de Liefde ontvangen. En er in berusten, ook al doet het verdriet. Maar daardoor leer je alles veel meer te waarderen, en zie je al die mooie dingen om je heen. We moeten Jezus allemaal loslaten en kijken naar wat hij heeft gedaan zodat wij tot God kunnen komen.
Door het lijden de schat vinden, het is een weg van hobbels, pieken en dalen, maar juist wanneer dat gebeurt kunnen er wonderen gebeuren, misschien is dat wat Liefde is.
Met deze blog doe ik mee aan de bloghop van de maanden maart/april deze keer bedacht door Lineke Mooibroek, van de blog Kostbaar en geliefd
http://kostbaar-en-geliefd.blogspot.nl/2017/02/de-schat-in-het-lijden-bloghop-maart.html
Roar of Love 