Vakantie

Vakantie, kijk jij er ook altijd zo naar uit? Ben je, al lang voordat het begint, aan het aftellen? Ik wel hoor. Ik kijk altijd ontzettend uit naar die paar weken in het jaar zonder verplichting. Gewoon even niks. Doen waar je zelf zin in hebt.

Maar wat leert vrije tijd mij eigenlijk over geloven?

Het Latijnse woord Vacare kende ik in eerste instantie als een organisatie vanuit de PKN voor een meditatief leven. Toen iemand uit mijn gemeente de naam Vacare had gekozen voor hun boot vond ik dat eigenlijk eerst wel een beetje raar. Ik had natuurlijk beter kunnen weten, Vacare is gewoon Latijn voor vakantie. Wat natuurlijk een supermooie naam is voor een boot.

Maar enfin, Vacare vertaald betekend letterlijk: leeg zijn, alles achterlatend. En dat doen we massaal wanneer we op vakantie gaan. Alles de boel de boel laten en lekker even weg. Op vakantie naar waar dan ook toe. En dat maakt niet uit, de camping in het dorp, of naar de andere kant van de wereld. Beide keren doe je exact hetzelfde. Je laat los, je laat alles achter. De drukte van alle dag, verplichtingen van ons werk. Maar ook ons huis, en daarin al onze aardse bezittingen. Tenminste heel veel van onze aardse bezittingen.

En dat is toch precies wat God van ons vraagt.

In Marcus 1:16-18 (willibrordvertaling) staat het ook zo mooi.
ROEPING VAN DE EERSTE LEERLINGEN
16Toen Hij eens langs het meer van Galilea liep, zag Hij Simon en de broer van Simon, Andreas, terwijl zij bezig waren het net uit te werpen in het meer; zij waren namelijk vissers. 17Jezus sprak tot hen: ‘Komt, volgt Mij, Ik zal maken dat gij vissers van mensen wordt.’ 18 Terstond lieten zij hun netten in de steek en volgden Hem.

De leerlingen lieten ook alles achter en volgden hem. Ze lieten ook hun netten achter. En dat vind ik zo’n mooie symboliek. Vroegen visten ze met sleepnetten. Gewoon langs de kant van het water. Van die netten die verzwaard waren en over de bodem heen schuurden. In die netten kwamen natuurlijk niet alleen vissen maar allerlei andere rotzooi bleef er in achter. En zorgde ervoor dat het vissen erg zwaar was.

Wij doen dat eigenlijk ook. Wij slepen allemaal met ons net achter ons aan. Waar al onze emotionele last in zit maar ook ons huis en al onze “rotzooi”.

God vraagt ons dat achter te laten en met hem mee te komen

Waarom lukt het ons wel wanneer we op vakantie gaan. Gewoon alles achter laten, maar is het toch zo moeilijk om los van alles te komen, wanneer we weer doorgaan in onze aardse beslommeringen.

Vacare > leeg zijn, loslaten, alles achter laten, het betekend ook open staan, je helemaal overgeven aan wat je hoort en ziet.

Tijdens de vakantie is dat het uitgelezen moment dat ook te doen en God te zoeken, want als wij God naderen komt hij ook tot ons. En kunnen we een Vacare Deo hebben een vakantie met God.

Vrij zijn in God. In de vakantie mag je leeg zijn zodat je open kan staan voor al het moois om je heen, God zien in de mensen, maar ook in de natuur. Laat je verwonderen.

Ik zou zeggen zoek eens een kerkje op, brand een kaarsje en neem even de tijd voor God.

Laat je netten achter en laat los, zodat je verwachtingsvol open kan staan voor een God die jou wil aanraken.

Advertentie

Hotjes om de botjes

De warmte neemt toe zeggen ze.
Door de eeuwen heen heeft het klimaat nogal gefluctueert. Als je je bedenkt dat de Vikingen naar Groenland gingen om te gaan boeren en gewassen te verbouwen. En dat er zelfs in Schotland wijngaarden gemaakt werden, voor de heerlijkste wijntjes.

Wij denken dat we de aarde kunnen redden.
Zeker wij kunnen, en belangrijker moeten, een bijdrage leveren! We zijn immers de rentmeesters.

Maar als wij denken dat het aan ons is om de aarde te redden, houden we onszelf voor de gek.
Er is er maar één die dat kan en dat is God.

In de Bijbel lezen we in verschillende passages over klimaat en warmte.
Wat er gebeurt wanneer we niet naar God luisteren. God roept ons iedere keer op om ons te bekeren. Om op Hem te vertrouwen en te kunnen rusten in Zijn vrede.
Of we nu in de laatste dagen leven of niet we moeten ons er wel op voorbereiden, het verlangen, en verwachten.
We behoren uit te kijken naar die dag.
In Lukas 21, in de eindtijdrede van Jezus, zegt Hij in de volgende verzen 25-28: ‘Er zullen tekenen zijn in zon, maan en sterren, en op de aarde benauwdheid onder de volken, in radeloosheid vanwege het bulderen van zee van golven. En het hart van de mensen zal bezwijken van vrees en verwachting van de dingen die de wereld zullen overkomen, want de krachten van de hemelen zullen heftig bewogen worden. En dan zullen zij de Zoon des mensen zien komen in een wolk, met grote kracht en heerlijkheid. Wanneer nu deze dingen beginnen te geschieden, kijk dan omhoog en hef uw hoofd op, omdat uw verlossing nabij is.’

We mogen hem iedere dag verwachten. En nu op deze warme dag waarin je niet veel meer kan doen dan rustig zitten en een boek lezen. Roep ik je op om het boek aller boeken te gaan lezen. Mijn absolute nummer 1. Namelijk de Bijbel.

Dat is de beste tijdsbesteding die je nu kan doen. Je mag je beseffen dat het redden van de aarde niet in onze macht ligt. Maar het behouden van je leven mag en kan je wel zelf doen.
Hij reikt zijn hand naar je uit en het enige wat jij hoeft te doen is hem vast te pakken. Wanneer Jezus terug komt weten we niet, maar dat Hij komt daar mogen we op vertrouwen Want wat een vooruitzicht hebben we toch!

” Zie ik maak alle dingen nieuw” (Openbaringen 21:5) die dag komt na iedere dag een stukje dichterbij.