Wanneer voel je je geborgen…..het woord geborgen is een afgeleide van bergen, redden, in veiligheid brengen, in een ruimte opnemen.
Die laatste heeft mijn onmiddellijke aandacht…. In een ruimte opnemen. Wanneer ik dat lees moet ik ook in deze tijd gelijk aan twee dingen denken namelijk onderduiken en Hemelvaart….dat is een gekke he. Maar ja zo werkt mijn brein nou eenmaal.
Wanneer ik aan onderduiken denk denk ik aan het meest bekende verhaal, dat van Anne Frank. In een beperkte ruimte hebben zij geleefd in angst en toch, Anne kon voor een 13 jarige heel goed haar gevoelens, dromen, verlangens en mening uiten en geven. Uit heel veel wat ze schrijft klinkt hoop, en vertrouwen in het goede. In die beperkte ruimte met al zijn beperkingen en vele momenten van angst heeft ze zich toch ook geborgen gevoeld, een bepaalde vrijheid om te schrijven wat ze wil, wat haar mening is in de oorlog. En in al die angst hoor je toch ook terug komen dat ze zich geborgen weet in God, “Mijn leven hier is beter geworden, veel beter. God heeft mij niet alleen gelaten en zal me niet alleen laten.” En deze “Wij Joden mogen ons gevoel niet laten gelden moeten moedig zijn en sterk, moeten die ongemakken op ons nemen en niet mopperen, moeten doen wat in onze macht ligt en op God vertrouwen.”
Ieder dag lezen we een stukje uit een dagboek nu een voor jonge tieners van Sarah Young, ik vind het heel mooi geschreven vanuit de ik-vorm van God. Gisteren lazen we dan een stukje over problemen dat bij elk probleem klein en groot je een keuze hebt namelijk of je laat je erdoor van streek maken, wordt boos en loopt over van zelfmedelijden. Of je ziet het probleem als een ladder, een kans om dichter bij God te komen dichter bij zijn aanwezigheid. Anne begreep dat maar al te goed.
Bevrijdingsdag en Hemelvaart vallen dit jaar op één dag, op Hemelvaart hebben we hier in de gemeente een ochtendgebed in een van de kerken en voorafgaand gaan we met z’n allen, voor wie wil, wandelen waarin we de gelegenheid krijgen om gedichten voor te lezen. Tijdens de wandeling zijn er kleine bezinningsmomentjes van poëzie waarin een ieder kan laten horen wat hem of haar raakt in een bepaald gedicht, en deze gedichten mogen deze keer dan naast natuurlijk Hemelvaart ook over Bevrijdingsdag gaan.
De kerk noemt de Hemelvaart ook wel de Kroningsdag van Christus, want het is volbracht Jezus heeft de strijd overwonnen de dood heeft niet het laatste woord. Ook wij zullen onze “onderduik”momenten hebben momenten van angst, pijn en verdriet maar we weten dat ook dat allemaal maar tijdelijk is. Met dat in het achterhoofd kunnen we ons geborgen voelen door God waar we ook zijn en in wat voor omstandigheden dan ook.
Als laatste wil ik dan ook graag afsluiten met een gedicht die vorig jaar is voorgelezen door een gemeentelid tijdens de wandeling. Een gedicht van Charissa Bakema: –Altijd vernieuwing mogelijk–
” Als kind was het eenvoudig. Jezus stapte op de wolk. De dicipelen keken hem na. Daarna gingen de dicipelen verder met hun leven. Ik deed dat ook. Ik stapte op mijn fiets en ging dauwtrappen. Als twintiger begon ik te denken. Hoe zat dat met die wolk? En hoezo ging Jezus naar de hemel? Was het niet gewoon een verhaaltje om te verbloemen dat Jezus toch gewoon is dood gegaan? Ik ging op onderzoek uit. En vond een diepere betekenis. In de Bijbel is een wolk een beeld voor de aanwezigheid voor God. Jezus wordt opgenomen in de aanwezigheid van God waar de wetten van tijd en ruimte niet gelden. En Hij doet dat zodat wij ook deel kunnen nemen aan die aanwezigheid. Voor mij betekend dat dat ik meer kan dan ik denk, dat dingen die ik niet zie er toch zijn, en dat er altijd mogelijkheid tot verandering en vernieuwing is.”
Daarom verzaken wij onze plicht niet. Ook al gaat ons uiterlijke bestaan verloren, ons innerlijke wordt van dag tot dag vernieuwd. 2 Korintiërs 4:16
Met deze blog doe ik mee aan de bloghop van April, met als thema geborgenheid. Dit thema is bedacht door Anton van: God is in de Stilte
Roar of Love 