Ik heb heimwee naar God.
Vaak voel ik me enigzins verloren in deze wereld.
Ik kan intens genieten van alle mooie dingen in de schepping. Ik schilder graag de prachtige wolkenluchten die God zo mooi kan kleuren.
De mensen in deze wereld dat is een ander verhaal. Vaak begrijp ik hun bedoelingen niet
waar ze zich druk om maken of gewoon hoe ze zijn. Andersom komt het ook vaak voor dat ik niet begrepen wordt.
En mede daardoor voel ik me soms wat verloren en kan ik echt verlangen naar God.
Ik vind het bijzonder dat dat verlangen zo sterk kan zijn.
Een kind krijgt bij de geboorte dat Gods gevoel al.
Dat is toch opzich alleen al opmerkelijk. Dat Godsgevoel.
Zelfs nu worden er nog stammen ontdekt. Die nog nooit met een bijbel o.i.d. in aanraking zijn geweest.
En toch een”god” aanbidden!
Het is dan toch geen wonder dat dat verlangen in de meeste mensen zo groot is, en opzoek zijn naar het “iets”…
Gelukkig weet ik het wie mijn Schepper is. Ik hoef niet opzoek naar het iets. Ik weet wie mijn Vader is.
Helemaal niet raar dus dat ik zo nu en dan heimwee heb naar mijn Echte Thuis……