Het Licht van de Wereld

Het volk dat wandelt in het duister zal een groot Licht zien staat er in Jesaja.

Het gaat er hier in de eerste plaats om, dat het over een volk gaat wat steeds meer in het duister tast.
We gebruiken deze tekst vaak aan het begin van de adventstijd. Er spreekt een verwachting in dat het Licht zal komen ondanks de duisternis.

In deze periode steken de joden de menora aan. Het is een zevenarmige kandelaar waarbij de zevende de grootste is, dat is de aansteekkaars, en wordt door de Joden “het Licht van de Wereld” genoemd. Dat komt je vast bekend voor.
Want Jezus noemt zichzelf Het Licht van de wereld.
Het Licht kom steeds terug in de Bijbel en altijd is het wanneer het het meest donker en uitzichtloos lijkt. Wanneer er geen hoop meer lijkt te zijn er toch, weer Licht komt.
Een helder licht.
Een goddelijk Licht.

Terwijl Jezus het Licht van de wereld is worden ook wij opgeroepen dat te zijn.
De tekst wees het licht van de wereld kreeg voor mij onlangs een heel nieuwe betekenis.
Heb je wel eens een kaars aangestoken en hem bij de muur gehouden. Je ziet allerlei schaduwen van jou van de kaars maar niet van het vuur zelf.

In het Licht is namelijk geen schaduw.

De angst die zo verlammend werkt is de wereld waar het kwaad heerst. Zolang we die toelaten zullen we nooit echt helemaal het Licht kunnen zijn.
God moet eerst zijn, altijd.
Want in het Licht is geen duisternis.
Wat er ook gebeurd.
Elke vlam is uniek maar vol van het Licht van de levende God.

Wees het Licht van de wereld