Licht aan doen

Soms heb je van die momenten waarin je God ervaart. Van die kleine toespelingen waarvan je, als het moment voorbij is je, je opeens bewust wordt van hetgeen er is gebeurt.

Dat soort momenten komen en gaan, en komen meestal niet zo vaak. Wanneer je aan het worstelen bent met je leven, en laten we eerlijk zijn dat is het voor iedereen wel eens, en je kijkt wat je aan het doen bent en of het dat nu wel is, en je afvraagt hoe nu verder?

Ik heb het gevoel dat God me momenteel met een megafoon in mijn oor schreeuwt en constant als een kind een lichtje aan en uit doet om mijn aandacht te krijgen, er komen zoveel dingen op me af die zo goed bij me passen, moment op moment volgt, een lied, een verhaal, iemand die op mijn weg komt en nog twijfel ik wat te doen…

Angst houdt mij in mijn greep, het vertrouwde los te laten en in het diepe te springen, qua stabiliteit, financiële zekerheid…maar is dat wat me gelukkig maakt. Ik weet heel goed wat me gelukkig maakt en door al die kleine toespelingen die ik nu bijna iedere dag zie, hoor en voel moet ik er toch wel aan toegeven

Waag ik de sprong, eindelijk te worden wie ik hoor te zijn, doe ik het Licht aan?

Lef (Karin Bloemen)

Hij was jong en slim

En had verstand van zaken

Oogste bijval op de beurs

En in de kroeg

Iedereen wist: ‘Deze jongen gaat het maken’

Het beste was voor hem niet goed genoeg

Maar steeds vaker werd hij bang en zwetend wakker

Het gebral van vrienden ging hem tegen staan

Op een mooie lentedag nam ie opgewekt ontslag

Kocht een zeilboot om de wereld rond te gaan

Iedere dag heb je opnieuw de keus

Ren je door of gooi je rigoureus

Je bestaan overhoop

Weg de onzin

Het gejaag en het gedoe

Heb je het lef dan is het nooit te laat

Om te beseffen dat het zo niet gaat

Reik niet naar de hemel, maar haal hem naar je toe

Van haar ouders moest ze zeker gaan studeren

En toen ze arts was dacht ze ik word zangeres

Ze schreef haar eigen lied

Een grote hit dat werd het niet

Maar voor haar was het een ongekend succes

Iedere dag heb je opnieuw de keus

Ren je door of gooi je rigoureus

Je bestaan overhoop

Weg de onzin, het gejaag en het gedoe

Heb je het lef dan is het nooit te laat

Om te beseffen dat het zo niet gaat

Reik niet naar de hemel, maar haal hem naar je toe

In ons hoofd klinken de stemmen nog van vroeger

“Geef niet op”

“Je kunt het wel als je je best maar doet”

Dan maar doodsbang om te falen

Maar die top die zul je halen

Tot je niet meer weet waar je het zoeken moet

Iedere dag heb je opnieuw de keus

Ren je door of gooi je rigoureus

Je bestaan overhoop

Weg de onzin

Het gejaag en het gedoe

Heb je het lef dan is het nooit te laat

Om te beseffen dat het zo niet gaat

Reik niet naar de hemel, maar haal hem naar je toe

Waarom zou je altijd op je tenen lopen?

Dat houdt niemand vol

Geloof dat maar van mij

Bal je vuisten niet, maar hou je handen open

Kijk in plaats van steeds omhoog

Een keer opzij

#licht #lichtaandoen #gedachten #God #Lichtderwereld #keuzes

Advertentie

Licht

Het is, denk ik, rond vijf uur ’s ochtends wanneer ik wakker wordt. Ik blij in bed liggen en wacht geduldig op wat komen gaat. In de verte hoor ik het al, het is een aankondiging. Vogels fluiten in de verte en, ja hoor, daar is “onze” merel! Hij zingt uit volle borst als in een koor, en in wisselzang hoor je “onze” merel, en in de verte al die andere vogels. Een prachtige aankondiging voor het komende Licht.

En zodra de zon zich een stukje laat zien zijn ze allemaal weer stil. De dag is echt begonnen.

Soms heb je dat van die àha momentjes. Van die momenten waarin dingen opeens op hun plaats vallen. Gisteren lazen we namelijk een stukje uit ons dagboekje en het ging over een Psalm van David, in de psalm staat een stukje over dat God je nieren ’s nachts onderwijst. Ik kijk terwijl ik lees naar mijn beide puberdochters, die trekken een raar gezicht, en ook ik vind het gek in de oren klinken.

Er wordt uitgelegd, dat wanneer je leest in de Bijbel dat er over nieren wordt gesproken het wellicht ook over nieren gaat, maar een diepere symboliek en dus betekenis heeft. De nieren worden genoemd wanneer het over het diepst, meest innerlijke van de mens gaat, dus eigenlijk wie je echt als persoon bent, je ziel zeg maar.

En opeen begrijp ik ook Psalm 139 beter wanneer het gaat over “U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de moederschoot“. In Psalm 16 gaat het over ’s nachts onderwijzen van de nieren en dus gebeurt er heel veel wanneer je slaapt, dan fluistert God je van alles in het oor die je, als mens beter en meer jezelf maken, dat door slapen en dromen soms puzzelstukjes op hun plaats vallen.

Bij mij is dat momenteel aan de orde, dromen die meer betekenis krijgen en ik beter kan begrijpen doordat het een puzzelstukje is. Een fluistering van God zodat je steeds meer de mens wordt die hij vanaf het begin van je leven voor ogen had. De mens die je hoort te zijn.

Wanneer je ontwaakt zo vroeg in de ochtend kun je opeens Het Licht zien

Bloemen (4 mei)

Bloemen zijn gaan groeien waar eens een oorlog woede

Stille getuigen die in de wind wuiven, rood, als al wat bloede

Lange stelen kruipen omhoog door de modder, dik en zwart

Het gevoel overweldigt, grijpt bij de keel en verzwaard het hart

Het herinnert ook ons wat was, en nooit weer mag komen

Dus zijn we stil en denken aan de mensenstromen,

Zij die hebben geleden, gevochten, voor onze vrijheid

Maakt ons bewust van onze verantwoordelijkheid

Wij horen lief te hebben, de ander respecteren.

Want anders zijn zij voor niks gestorven, als wij hier niks van leren

Bloemen moeten groeien en bloeien op de velden

Bloemen uit liefde, voor al onze helden